ΚΑΡΝΑΓΙΑ

Η αρχή είναι η καρίνα και μετά το μπρος και το πίσω ποδόσταμα. Μετά οι νομείς και μετά το πέτσωμα…. Ίσως η ναυπήγηση ξύλινων καραβιών είναι η καλλίτερη από τις (καλές) τέχνες. Μερικές φωτογραφίες από καρνάγια με την ελπίδα ότι τα όνειρα θα λύσουν τους κάβους και θα ταξιδέψουν. Τα καρνάγια τραγουδούν...

"Ονειρο δεμένο" με τον Πάνο Γαβαλά. Του Στ. Ξαρχακου σε στίχους Β.Γκούφα.

Ενα μήνα μετά....

Πέρασε ένας μήνας με high tech περιπλανήσεις , αλλά το μικρό περίμενε υπομονετικά. Ετσι του αφιέρωσα κάποιες ώρες για να κελαηδάει καλλίτερα.
Black-g- περιμένω να κατατάξεις τον ήχο της, για άλλους θόρυβο...



Το μανιατό, όπως λέγανε και οι παλαιότεροι, έτοιμο να πάρει τις στροφές του, να χορέψει σε ρυθμούς αφιονιστικούς

Δύση

Παρακαλώ όχι σχόλια μόνο αν σας κάνει κέφι ακούστε την μουσική

Μηλιές-Πήλιο

Πάλι μ’έπιασε το μελαγχολικό μου και άνοιξα τα album με τις παλιές φωτογραφίες . Τότε που τα μηχανάκια μπορούσαν να ενταχθούν μέσα στο τοπίο έστω και ακίνητα.
Και είχαν και ονόματα : η Μαγδάλω, ο Καμπουρογαμόσαυρος … Και από κοντά και η φίλη μας η Στέλλα από την Καβάλα με την καρακαλτάκα της. Τι να κάνει άραγε;;
Πήλιο, κάποτε ....

Μάλλον θα πρέπει να κατέβω στο garage και να πιάσω κανένα γερμανοπολύγωνο μπας και συνέλθω. Ερχεται και η ανοιξη και έτσι που πάνε τα πράγματα θα γράφω ακόμα λεζάντες.

θαλασσινές διαδρομές

Υπάρχει μία αύρα θαλασσινή και θα συνωμοτήσω και εγώ με τους φίλους και γείτονες. Βέβαια ο γιατρός που ρώτησα, μου είπε να λύσω κανένα carburateur και θα το ξεπεράσω. Εγώ βέβαια τον αγνόησα, και σκέφτηκα (utopia) να προσαρμόσω προπέλες (and moto restoring) σε κανένα χωματερό για να μην ξεφύγω εντελώς από τους στόχους (!!!!) του blog.Οι φωτογραφίες αφιερώνονται: στην ποιήτρια faraona(ιδιαιτέρως) , στον ποιητή ωσηε ,στον στοχαστή-ταξιδευτή Black-g- ,και σε όποιους άλλους αρέσουν.

Μαγεία. Κοιτώντας τον βοριά πριν τα Κατάπωλα της Αμοργού.

Φώς πολύ φώς και χρώματα. Μήλος

Ηλιοβασίλεμα σωστό την ώρα που βραδιάζει ..... Ρεμπέτικο τραγούδι. Μαράθι κάπου ανάμεσα Αρκοιούς και Λειψούς.

Βράχοι που κουβεντιάζουν, λίγο έξω από την Μύκονο

Ταξιδεύοντας στο Αιγαίο. Προς Σέριφο

Θα έρθουν καλλίτερες μέρες....

Η ανάρτηση της φωτογραφίας έχει διπλό σκοπό. Προς τα έξω την επικοινωνία. Προς τα μέσα να φωτίσει λίγο την διάθεσή μου, γιατί ο καιρός δεν βοηθάει.

Αίσθηση φυγής

Οι φωτογραφίες αναρτήθηκαν ανάποδα (λάθος) γιατί με φέρνουν πιο κοντά στην επόμενη διαδρομή (σωστό). Οι λεζάντες είναι από κάτω
Γυρίζοντας, είδα τον δρόμο που πηγαίνει νότια προς το Κάβο Ντόρο.......


Χαιρετιστήκαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής

Ισως βιαζόταν για να συναντήσει την σκούνα που ξέρασε το κύμα

Θάλασσα και βράχος και χρώματα

Βράχος και θάλασσα και χρώματα και φώς

Από χαμηλά το μόνο εμπόδιο για να μην κάνεις βουτιά ήταν η έλλειψη μαγιώ.

Από ψηλά η θέα είναι μαγευτική...........

Και κάποια στιγμή φάνηκε το Αιγαίο. Η πέτρα στην πίσω ρόδα της μοτοσυκλέτας είναι για να αντιπαλέψω τις τάσεις φυγής που έδειξε. Ηθελε να φτάσει πρώτη κάτω.......

Η διαδρομή πάνω στο βουνό, που ευτυχώς δεν κάηκε. Δεξιά στην φωτογραφία υπάρχει στάνη με τα κλασικά τσομπανόσκυλα. Η μοτοσυκλέτα τους χάλασε την ησυχία. Μου το έδειξαν.

Πηγαίνοντας προς τα Στύρα

Η διαδρομή

Καληνύχτα-καλημέρα

Βουτήχτε γιατί χανόμαστε !!!!

Παράξενες συναντήσεις

Μια μικρή γεύση από την σημερινή βόλτα.

Αργότερα θα ανεβάσω όλη την διαδρομή γιατί αξίζει, μπορεί να την ακολουθήσετε.