ΠΡΟΣ ΒΑΡΕΛΛΑΙΟΥΣ

Ντάλα καλοκαίρι. Ζεστός αέρας σπρώχνει το μηχανάκι προς τη θάλασσα.
Λίγα χιλιόμετρα μετά τα Κάψαλα αφήσαμε την καυτή άσφαλτο και πιάσαμε το χώμα. Ριπές ανέμου αλλάζουν συχνά την πορεία αλλά υπάρχει στόχος.




Μέσα στη ρεματιά αμόλυντο νεαρό πευκοδάσος.

Παντού αισιόδοξο πράσινο. Πού είναι η στάνη ; (Ασκηση παρατηρητικότητας)

Να η στάνη (5 αστέρων)

Οσο κατεβαίναμε σαν να δρόσισε λίγο. Κάπου θα υπάρχουν νερά που θα μας δροσίσουν...

Μέσα από τον βράχο αναβλύζει παγωμένο νερό. (Αγνοείστε τις ανθρώπινες παρεμβάσεις). Στάση για κατάβρεγμα.



Μέσα από τα πλατάνια ο προορισμός. Το Αιγαίο.


Στο υπόλοιπο της διαδρομής μέχρι την παραλία ο ήλιος ανέλαβε το στέγνωμα.



Μερικές στροφές και φάνηκε η παραλία.

Στάση για να ποζάρει η αυτάρεσκη ...

Πανόραμα !!!

Η σταρ(star) στην πλαζ(plage)...

Μόνο ο βράχος θα σταματάει για πάντα τα κύματα.

Τα κύματα...






Ο δρόμος της επιστροφής.

Βλέμματα προς τα πίσω και προς το νοτιά.

Πορεία βόρεια. Τα μάτια ορθάνοικτα προσπαθούν να κρατήσουν εικόνες.

Σαν τεράστιο έντομο προσπαθεί να ενταχθεί στο κάδρο.

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω ο ανηφορικός δρόμος αφήνει το Αιγαίο και σε κατευθύνει στον Ευβοΐκό. Τον ακολουθήσαμε.

Καλές βόλτες σε όλους.