Ανοιξη, Πάσχα της φύσης, Ανάσταση της διάθεσης. Προορισμός το κάστρο Αρμενών στη νότιο Εύβοια.
Το μοτεράκι γουργούριζε, αλλά κάτι σαν συναχωμένο να πω.... Μετά την κατηφόρα της Αγίας Μαρίνας το ferry boat για Στύρα
Φυσικό οχυρό το κάστρο, δεσπόζει σε όλο τον νότιο Ευβοϊκό. Αν φτάσουμε θα μπορούμε να αγνατεύσουμε από Αλιβέρι μέχρι Κάρυστο. Αν....
Στα πόδια του κάστρου πολλά χωριά. Αριστερά τα Στύρα και δεξιά τα Κάψαλα
Μετά τα Ανω Στύρα και με βορειοανατολική πορεία συναντάς τα δρακόσπιτα της περιοχής. Υπάρχουν παντού σε όλη την Νότια Εύβοια. Η Cota σαν να έχει πυρετό....
Κανείς στο χωματόδρομο προς το κάστρο. Εκτός από την ηλικιωμένη κυρία που ανέβαινε με αργό αλλά σταθερό ρυθμό. Μετά κατάλαβα ότι είχαμε τον ίδιο προορισμό.
Το κόκκινο βέλος δείχνει την πορεία... Προσπάθησα να περάσω το μηχανάκι από κάτι στενά σκαλοπάτια λαξεμένα στα βράχια αλλά δεν άντεξε. Το έπιασε βήχας και ο πυρετός ανέβηκε. Βογκητά ακουγόντουσαν από το μοτέρ. Την έβαλα σε μια σκιά να ξεκουραστεί, και συνέχισα για λίγο με τα πόδια.
'Hello' μου είπε η κυρία, με προσπέρασε και απτόητη συνέχισε την ανάβαση για το κάστρο.
Το μηχανάκι πήρε μπρος και απογοητευμένοι κατηφορήσαμε προς την θάλασσα.
Πανέμορφη η θέα του Αιγαίου από το διάσελο. Προς τα που να χαθώ;; Ευβοϊκό ή Αιγαίο
Λίγη δροσιά δίπλα στη θάλασσα, μια κρύα μπύρα, και αν αντέξει το ταξίδι της επιστροφής, κατευθείαν στο χειρουργείο.
Και δύο πόζες που ταιριάζουν με το όνομα του blog. Ο ηρωικός στρόφαλος...
Και το κιβώτιο ταχυτήτων, κάτι σαν κιβωτός επιθυμιών... Τα ρουλεμάν όμως δεν άντεξαν...
Ε, και μέχρι να τελειώσει η επισκευή έβγαλα την Villa για βοσκή σε καταπράσινο λιβάδι.
Καλές βόλτες σε όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου