Βόλτα στο Ταίναρο

Βόλτα σε κάποια άκρη.
Στη Μάνη, στο Ταίναρο
Οχι ότι είμαστε των άκρων.
Απλά προσπαθούμε(μάταια ίσως)
να ξεφύγουμε...
Τουλάχιστον το μέρος να αξίζει.
Πρώτη στάση μετά το διαδικαστικό
ταξίδι από την Αθήνα, το Γύθειο.


















Ροβολήσαμε προς το Οίτυλο


























Υπομονετικά με περίμεναν να βγάλω
φωτογραφίες

Πέτρα παντού. Αγιος Νίκωνας

Η θέα από ψηλά.

Αγιος Δημήτριος.

Το ορμητήριό μας.

Ο πύργος στον Αγιο Μήτσο.

Οι τρεις cabaleros στα παλιά λημέρια

αλλά με καινούργια διάθεση.

Από αριστερά ο Μιχάλης ή Μιχάλας

ή Ηφαιστος, στη μέση η αφεντομουτσουνάρα μου και δεξιά ο Δημοσθένης ή Denis(καλλιτεχνικό) ή καρακαλτάκας ή μπεμβεδάκιας@.

Αρεόπολη. Πέτρα και φώς

Αν βγάλεις τα σύρματα και τους στύλους ποιος είναι ο αιώνας ;

Νίκησε το φώς η βουκαμβίλια

Την σκιά της έδωσε στην πέτρα

Ξαποστάσαμε.

Γερολιμένας

Λύσε τον κάβο.

Πορεία προς το Νότο.

Βάθεια. Αγνατεύει τη δύση μας.

Καστρόπολη

Βλέπεις τα πάντα.

Ακόμα και το μέλλον...
Μεσσηνιακός κόλπος.

Κουφάλες εργολάβοι δεν θα πεθάνουμε ποτέ !!!!!

ΜΑΝΗ

ορισμός.

Η κατηφόρα πριν το Ταίναρο

Αριστερά το Πόρτο Κάγιο, δεξιά το Μαρμάρι. Πάνω από το Πόρτο Κάγιο η Πάλιρος, η μεταμοντέρνα Βάθεια.

Αφήσαμε τα μηχανάκια(μόνο η Cota θα πέρναγε) και ακολουθήσαμε το μονοπάτι.

40 λεπτά προσμονής και πεζοπορείας.

Στην άκρη ο φάρος.

Σχεδόν φτάσαμε.

Ο φάρος
Επιβλητικός στον θρόνο του αγνατεύει το Αιγαίο.

Πέτρα, Φώς, Θάλασσα.

Φύγε, θα σε τυφλώσουν.

Σαν τον Ορφέα κοίταξα.

Πίσω.

Απέναντι από το Πόρτο Κάγιο, το Αχίλλειο

Για μπανάκι(μόνο με βάρκα)

Το Πόρτο Κάγιο

Για μπύρες άντε και για φαγάκι.

Προς Κότρωνα

Στη σκιά της εκκλησιάς του Κότρωνα

Ευλογήθηκαν.

Καλά ταξίδια σε όλους.